Als je over GNU Linux spreekt met een ‘die-hard’ Microsoft Windows adept dan krijg je gegarandeerd te horen dat GNU Linux dan wel gratis mag zijn maar dat je het uitgespaarde geld achteraf moet spenderen aan hulp om alles aan de praat te krijgen.
Alhoewel ik zelf al meer dan twee jaar overgeschakeld ben naar GNU Linux ben ik steeds geneigd geweest op deze uitspraak gedeeltelijk bij te treden. Het is inderdaad zo dat GNU Linux over het algemeen iets meer ervaring en kennis vereist dan Microsoft Windows. Tot op vandaag dan toch.
Met de release van Ubuntu 7.04 kwam ik in de verleiding om mijn machine eens vanaf nul te te herinstalleren. Omdat ik voor mijn werk nog een aantal Microsoft Windows applicaties heb volgende, via VMWare onder GNU Linux, heb ik meteen ook nieuwe installatie van Microsoft Windows XP Professional uitgevoerd. Wat een verschil…
De installatieprocedure van Ubuntu Feisty is ongeveer beperkt tot het ingeven van je naam en het land waar je woont. Bijna alles verloopt automatisch. Na amper 30 minuten heb je een volledige desktop voorzien van alle updates en benodigde programma’s.
Het installatieprogramma van Microsoft Windows begint nu echt wel zijn leeftijd te tonen. Gebruikers moeten wel 3 tot 4 keer ingeven welke landinstellingen ze willen gebruiken (toetsenbord, klok, cijfernotatie…) en verder krijgt de gebruiker schermen voorgeschoteld zonder dat er veel duidelijk is over wat er net gedaan moet worden. Na de installatie is het nog droeviger gesteld. Je hebt een kaal besturingssysteem dat bovendien bestaat uit verouderd / onveilige onderdelen. Zelf na de manuele installatie van het Service Pack 2 moet je als gebruiker zelf nog de automatische updates inschakelen.
Zo zie je maar. Het lijkt er meer en meer op dat je twee keer moet betalen voor Microsoft Windows. Een keertje om de licentie te verwerven en een tweede keer om het besturingssysteem correct geïnstalleerd te krijgen.
Wat vooral erg handig is bij de Feisty Fawn is de automatische installering van codecs en drivers: als je een filmpje wilt bekijken of een mp3-tje wilt afspelen, meldt hij automatisch dat daarvoor extra codecs geïnstalleerd moeten worden. Met een eenvoudige klik installeer je die zaken nu, terwijl je bij de vorige versies van Ubuntu die codecs en drivers zelf moest toevoegen aan je pakketbronnen en dat vroeg wat zoekwerk.
Ook het gebruik van de terminal (wat vele windows-gebruikers afschrikt) is erop vooruit gegaan: als je bijvoorbeeld de naam van een programma intypt dat nog niet geïnstalleerd is, geeft hij de suggestie om het via het commando “sudo apt-get install” te installeren. Erg handig voor mensen die niet vertrouwd zijn met het gebruik van de terminal.